Georgiev door het oog van de naald
Hein Meijer, 22-05-2011
In de 14e ronde was het de beurt van Baljakin om een penalty te nemen tegen hekkensluiter Artykow. Naarmate een speler meer en meer verliest word het moeilijker voor zijn tegenstanders om van hem te winnen. Uiteraard is een speler die veel verliest in een toernooi niet erg in vorm maar (bijvoorbeeld) Artykow kan veel beter dammen dan zijn puntenaantal doet vermoeden.
Eens zou zijn nederlagenreeks worden doorbroken, maar tegen wie? Baljakin moest deze partij natuurlijk winnen wilde hij Georgiev een beetje willen bedreigen. Aanvankelijk leek alles goed te gaan voor de Bal, dankzij sterk laveerspel verkreeg hij een sterke flankaanval. De algemene verwachting was dat het verzet van de Oezbeek wel zou instorten, maar toen sloeg het noodlot toe, Artykow begon verdienstelijk van zich af te bijten.
Alexander Baljakin
Opeens was het zeer twijfelachtig of het voordeel van Baljakin wel van beslissende aard zou zijn. Baljakin wikkelde wel af naar een eindspel met een schijf meer maar Artykow had nog verassend veel verdediging tegen de combinatieve dreiging die Baljakin in het spel dreigde te vlechten. Artykow offerde een schijf om de dreiging uit de stand te halen en creëerde zelf een combinatieve dreiging die Baljakin niet meer kon barreren zodat er een totaal gelijkwaardige stand ontstond. Een zwaar teleurgestelde Baljakin had veel tijd nodig om de remise te verwerken.
Ook de twee andere spelers van team KNDB speelden remise. Pim Meurs ging er weer vol tegenaan in een poging om uit de remiseput te komen. Tegenstander Schwarzman speelde ook voluit op winst zodat er een mooie en spannende strijd ontstond. Dat beide spelers elkaar in evenwicht hielden was niet erg, het neutrale publiek was winnaar met zo`n kwalitatief goede partij. Minder boeiend was de strijd tussen Boomstra en Mogiljanski. Mogiljanski speelde heel degelijk op remise. Boomstra wist door sterk spel wel een (belangrijk?) plusje uit de strijd te halen.
Dat de partij van Seck tegen Getmanski in remise eindigde was wel verassend. Seck stond zwaar onder druk tegen de Rus. Op een gegeven moment had Seck gedwongen spel. Getmanski kon de ingezette forcing afronden door een vrij eenvoudige combinatie. Tot verbazing van alles en iedereen mistte hij de winnende combinatie, ondanks het feit dat hij ruim nadacht over zijn 53e zet. De arme Getmanski heeft dit toernooi al vier winsten vermorst als hij zichzelf niet gaat bevrijden van zijn penalty angst zal het heel moeilijk worden om eens echt hoog te eindigen in een wereldkampioenschap.
Mor Seck - Alexander Getmanski
Grote winnaar van de dag werd Guntis Valneris. Naarmate het toernooi vordert begint Valneris sterker en sterker te spelen. Dul werd opgezadeld met een zwakke randschijf op 35.
Op zeer creatieve wijze wist Valneris deze schijf als combinatie object te gebruiken. De Mongoliër kon de dreigingen opeens niet meer pareren moest een schijf offeren. Hij had nog wel voldoende compensatie voor het geofferde stuk maar hij greep meteen erna weer mis.
Onberispelijk zette Valneris de partij om naar winst.
Valneris (rechts) tegen Dul
De meest sensationele partij van de dag was die tussen Ndjofang en Georgiev. Ndjofang was enigszins zenuwachtig geworden door het uitzicht op een hoge klassering. Hij kwam niet echt lekker uit de opening en het leek erop de Georgiev de duimschroeven ging aandraaien. Plotsklaps kwam Ndjofang tot zijn positieven. Onder druk wist hij met een paar verassende en sterke zetten het gevaar te neutraliseren. Georgiev kon een veilige spelgang kiezen die tot een totaal gelijkwaardige remise zou hebben geleid. Niemand zou het hem kwalijk hebben genomen als hij zijn winstpogingen had gestaakt In plaats daarvan ging Georgiev op een gevaarlijke manier op winst spelen. Hij offerde een schijf om later voor een tweede schijf naar dam te kunnen doorbreken. Vergelijkbaar met het soort doorbraken die Silva zo (succesvol) toepaste tegen Gantwarg en Mogiljanski. Het kon allemaal wel maar op de 40e zet greep de koploper ernstig mis. Ndjofang nam een doorbraakcombinatie en Georgiev kwam in een macro eindspel met een schijf minder terecht. In tegenstelling tot de partij Baljakin Artykow was dit wel levensgevaarlijk voor de onderliggende partij. Door de tijdnood had Ndjofang zijn notatie weer eens niet bij kunnen houden. Hierdoor werd tot na de 50e zet (net als in zijn partij tegen Seck) door gevluggerd. Het eindspel leende zich niet voor vluggeren en na het vluggeren was alles verprutst een plusremise werd de magere beloning voor de Kameroener. Als Ndjofang de koelbloedigheid had gehad om erop te vertrouwen dat hij de tijdcontrole had gehaald was de kans groot geweest dat hij de partij gewonnen had. Hij was dan een punt achter Georgiev geweest en zou dan de hoop op een Afrikaanse wereldkampioen na Baba Sy levend hebben gehouden. Dat zou een sensationele wending voor het toernooi zijn geweest. Helaas voor de spanning van het toernooi ging dit feest niet door. Waarschijnlijk zal de arme Afrikaan een slechte nachtrust hebben gehad door het missen van deze unieke kans.
Ndjofang (rechts) tegen Georgiev